Formy prowadzenia działalności gospodarczej we Francji.

Działalność prowadzona indywidualnie (handlowiec)

Wolne zawody
Spółki prawa francuskiego
a) Spółki cywilne
b) Spółki handlowe
c) Spółki nie posiadające osobowości prawnej
Inne formy działalności gospodarczej

 

Wieloletnia tradycja partnerstwa w polsko-francuskich stosunkach społeczno-gospodarczych sprzyja zacieśnianiu i rozszerzaniu obszaru współpracy pomiędzy oba krajami. Od lat 70 Francja jest bardzo aktywnym aktorem na polskim rynku zajmując, z kapitalem w wysokości 16 MldUSA, pierwsze miejsce wśród inwestorów zagranicznych oraz trzecie w wymianie handlowej (dane z 2006).
Z chwilą wejścia Polski w struktury Unii Europejskiej a zarazem otwarcia dla polskiej gospodarki nowych mozliwości ekspansji, relacje gospodarcze pomiędzy oba krajami będą mogły w dalszej perspektywie być bardziej zrównoważone. Na chwilę obecną nasz kraj jest 14 klientem i 20 dostawcą Francji. Niemniej jednak, kraj ten znajdując się w czołówce państw rozwiniętych o potencjale gospodarczym drugim w Europie i czwartym na świecie jest rynkiem wymagającym od polskich przedsiębiorców, zamierzających inwestować na terenie Francji, wysokiej jakości towarów i świadczonych usług, a przede wszystkim znajomości praw i zwyczajów tam panujących.

Francuski system prawny nie wyodrębnia odrębnej ustawy dla spółek z kapitałem zagranicznym. Podstawa prawna, regulująca prowadzenie spółek z kapitałem zagranicznym jest Kodeks handlowy. Ponadto, aby ułatwić i uprościć procedurę zakładania firmy we Francji, ustawodawca uchwalił: Loi no 2003-721 du 1-er aout 2003, Loi pour l’Initiative Economique, JO du 5.08.2002, Loi de sécurité financière no 2003-706 du 1-er août 2003. Niektóre dziedziny działalności jak np.: prowadzenie biura turystycznego, sprzedaż alkoholu i wyrobów tytoniowych, działalność ubezpieczeniową, transport towarów i osób, wynajem pojazdów czy prowadzenie apteki wymagają uzyskania pozwolenia na ich prowadzenie jak i złożenia stosownych gwarancji finansowych.

 

Istnieje kilka form działalności gospodarczej a jej wybór zależy od strategii i rodzaju działalności firmy:

 

Handlowiec musi spełnić określone wymogi prawne:

Pełnoletność, niekaralność
Dokonywać we własnym imieniu i na własny rachunek czynności handlowych tytułem działalnosci zawodowej.

Handlowiec odpowiada wobec wierzycieli swoim majatkiem, co coraz częściej skłania inwestorów do zakładania spółek.
Działalność indywidualna może być prowadzona przez przedstawicieli wolnych zawodów, których określa się wówczas jako pracowników niezależnych

2. Wolne zawody

 

Przedstawiciele wolnych zawodów reglamentowanych podlegają odrębnym przepisom prawnym i często zorganizowani są w izby czy zrzeszenia. Ponadto, muszą przestrzegać zasad etyki zawodowej i są poddani kontroli organizacji zawodowych.
Do tej grupy nalezą:

lekarze,
psycholodzy,
weterynarze,
zawody paramedyczne,
architekci,
geodeci,
zawody morskie,
adwokaci i inne zawody związane z wymiarem sprawiedliwości,
biegli księgowi i rewidenci księgowi,
agenci ds. nieruchomości,
rzecznicy patentowi
tlumacze konferencyjni.

W celu wykonywania ww. zawodów obywatele polscy zobowiązani są do uzyskania:

zgody odpowiedniej izby (uznanie dyplomu polskiego za ekwiwalent dyplomu francuskiego, złożenie egzaminów zawodowych),
wpisu na listę uprawnionych do wykonywania zawodu.

 

Do grupy wolnych zawodów nieregalmentowanych należą osoby wykonujące niezależną praktykę, której przedmiotem są usługi intelektualne: tlumacze, konsultanci.
Jej przedstawiciele nie są związani zatem z działalnością handlową, rzemieślniczą, przemysłową czy też rolniczą i nie podlegają odrębnemu uregulowaniu prawnemu.
Wolne zawody mogą być także wykonywane w formie spółki o szczególnej formie, np.:

SCP – spółka cywilna wolnych zawodów
SEL – spółka kapitałowa mająca za przedmiot wykonywanie wolnego zawodu
SELARL – spółka wolnego zawodu z ograniczoną odpowiedzialnością
SELAFA – spółka akcyjna wolnego zawodu
SELAS – spółka akcyjna uproszczona wolnego zawodu

wykonywana na drodze publicznej, w halach targowych, na bazarach, terenach jarmarcznych czy festynowych
wykonywana w formie kontraktu z klientem w miejscu prywatnym
której celem jest sprzedaż dobra ruchomego lub zawarcie kontraktu
wynajmu czy usługowego lub o dzieło
której celem jest prezentacja spektaklu bądz innej atrakcji

Wykonywanie działalności „nie osiadłej” wymaga zlożenia we właściwym lokalnym urzędzie oświadczenia celem otrzymania karty lub uprawnienia zezwalającego na prowadzenie określonej działalności. Złożenie takiej deklaracji jest niezbędne tylko wtedy, gdy wnioskodawca nie zamieszkuje (lub nie posiada siedziby) w gminie, w której ma być prowadzona działalność.

 

We francuskim systemie prawnym istnieją dwa rodzaje spółek:

spółki nie posiadające osobowości prawnej
spółki posiadające osobowość prawną, czyli spółki cywilne i spółki handlowe

 

francuska spółka cywilna posiada osobowość prawną od momentu rejestracji w Rejestrze Handlowym i Spółek
jej statut regulują przepisy kodeksu cywilnego (artykuł 1832 i następne)
powstaje na mocy aktu (umowy) jednej lub więcej osób, ma na celu osiągniecie zysku przez wspólników
wspólnicy są odpowiedzialni solidarnie i całym swoim majątkiem za zobowiązania spółki
wykorzystywana jest głównie do prowadzenia działalności w zakresie handlu nieruchomościami, produkcji rolnej lub jest zakładana przez osoby uprawiające wolne zawody.

Spółka jawna – société en nom collectif SNC (art.L22-1 do L221-17 Kodeksu Handlowego)

wykorzystywana przez zagranicznych inwestorów i przedsiębiorców ze względu na korzystny system podatkowy,
nie wymaga również minimalnego kapitału
często wykorzystywana jest przez spółki rodzinne
wszyscy wspólnicy muszą być handlowcami i każdy z nich odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką.
wierzyciel może prowadzić egzekucje z majątku wspólnika w przypadku, gdy egzekucja z majątku spółki okaże się bezskuteczna

Spółka komandytowa zwykła – société en commandite simple – SCS (art. L222-1 do L222-12 Kodeksu Handlowego)

Rozróżniamy dwa rodzaje wspólników:

Komplementariusze: zarzadzają spółką, reprezentują ją i odpowiadają za jej zobowiązania całym majątkiem
Komandytariusze: ich odpowiedzialność za długi spółki jest ograniczona do wysokości sumy komandytowej, nie pełnią żadnych funkcji w zarządzie spółki, ale mają prawo do kontroli jej działalności

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością – société à responsabilité limitée SARL ( art.L233-1 do L223-43 Kodeksu Handlowego)

najbardziej rozpowszechniona forma prowadzenia działalności we Francji
posiada od 2 do 50 wspólników
może także występować pod formą spółki jednoosobowej – EURL, czyli „entreprise unipersonnelle à responsabilité limitée” gdzie jedynym wspólnikiem jest osoba fizyczna lub prawna
wysokość kapitalu zakładowego określa statut spółki, ustawa nie narzuca minimum wartości
w chwili tworzenia spółki powinny zostać wniesione w całości wkłady w naturze
wkłady pieniężne można wnieść w wysokości minimum 20%, a pozostałą część wpłacić w ciagu 5 lat
wspólnicy spółki ponoszą odpowiedzialność za długi spółki do wysokości wniesionych wkładów (udziałów), tzw. odpowiedzialność ograniczona

Rozrózniamy dwa rodzaje spółek SARL/EURL:

SARL/EURL o kapitale zakładowym stałym
SARL/EURL o kapitale zmiennym

Spółka akcyjna – société anonyme – SA (art. L224-1 do L25-270 Kodeksu Handlowego)

jedyna forma spółki, która może być notowana na giełdzie
wymaga minimum 7 akcjonariuszy, którzy mogą być obcokrajowcami
tylko spółki notowane na giełdzie mogą wydawać akcje na okaziciela
kapitał zakładowy SA wynosi minimalnie 37.000€, a SA notowanej na giełdzie 225.000€
co najmniej połowa kapitału zakładowego musi być pokryta w momencie rejestracji,reszta w ciągu 5 lat
wejście na giełdę wymaga zezwolenia tzw. Władzy Rynków Finansowych, AMF – Autorité des Marchés Finaciers
SA ma obowiązek wyznaczenia jednego lub w niektórych przypadkach dwóch niezależnych rewidentów księgowych do sprawdzenia rocznych rachunków

Wyrózniamy dwie formy zarządzania spółkami akcyjnymi:

Tradycyjna
Dwustopniowa

Spółka komandytowa akcyjna – société en commandite par actions – SCA (art. L226-1 do 226-14 Kodeksu handlowego)

kapitał zakładowy podzielony jest na akcje
tworzą ją co najmniej jeden komplementariusz, który wobec wierzycieli za zobowiązania spółki odpowiada bez ograniczeń oraz komandytariusze, którzy są akcjonariuszami

Spółka akcyjna uproszczona – société par actions simplifiée – SAS – art. L227-1 do L227-20 Kodeksu Handlowego utworzona w 1999 roku z inicjatywy dużych przedsiębiorstw, które szukały bardziej elastycznych możliwości prawnych, aby rozszerzyć współpracę zarówno między sobą jak również z partnerami zagranicznymi, jej akcjonariuszem może być osoba fizyczna lub osoba prawna, ilość wspólników nie jest ograniczona, może również być jednoosobowa, nie może być notowana na giełdzie, zbywalność akcji może być ograniczona przez umowę spółki.

 

Spółka cicha – société en participation art. 419 i ustawy 66-879 z 1966 r.

zakładana zazwyczaj przez grupy profesjonalistów
nie posiada osobowości prawnej
działa na podstawie umowy wspólników, nieznanej osobom trzecim
wspólnicy ponoszą odpowiedzialność calym swoim majątkiem za długi spółki
nie wymaga skomplikowanych formalności, posiada prostą i mało kosztowną strukturę
stosowna dla prowadzenia działalności krótkookresowej, o określonym czasie trwania lub do realizowania określonych zadań na rzecz wspólników

Spółki specyficzne ze względu na ich statut:

Spółdzielnie
Spółki ze zmiennym kapitalem
Spółki mieszane (z udzialem Skarbu Panstwa)

powrót

Zgrupowanie pozwala przedsiębiorstwom grupować się we wspólnej strukturze i we wspólnym interesie ekonomicznym, przy zachowaniu jednocześnie pełnej niezależności przez jego członków.